W dniu 14.06.2017 r Dzieci z grupy 0 1 dzięki uprzejmości pana dyrektora Janusza Cymermana i pani dyrektor Iwony Rybeńskiej miały okazję spotkać z Panią dr Iwoną Korpaczewską-Piskorz , która pokazała nam w jaki sposób możemy rozpoznać i wyrażać swoje emocje. Okazuje się że dzieci nie mają z tym problemów. Jednak najtrudniejsze zadanie dla dzieci było wyjaśnić co to są "uczucia". Później pokazywały  za pomocą gestów, głosu czy ruchu różnego rodzaju emocje. Każde dziecko próbowała swoje emocje przenieść na papier za pomocą koloru. Okazuje się że każde dziecko emocje kojarzyło z innym kolorem.

Zazdrość, to uczucie, które często w mniejszym lub większym stopniu nam towarzyszy. Zwłaszcza, gdy ma się kilka lat i tak trudno pojąć logikę dorosłych według której nie wolno zabierać koleżance z piaskownicy pięknej łopatki tylko dlatego, że nie należy do nas a do tej dziewczynki. Posiadanie rodzeństwa także oznacza częstsze ukłucia zazdrości. 

Podobne dylematy miała bohaterka „Innego życia” Amandy Eriksson.  Zazdrości swojemu koledze z przedszkola, Mateuszowi, eleganckiej mamy, starszej siostry i eleganckiego domu. Ona mieszka wraz z mamą w zwyczajnym mieszkaniu, a na dodatek mama ciągle chodzi w dresie i nie maluje się. Natomiast mama Mateusza zakłada modną biżuterię i zawsze ma pomalowane paznokcie. Dziewczynka zazdrości tak bardzo, że pewnego poranka budzi się … zielona (zielona z zazdrości oczywiście). Wtedy jej dziadek wymyśla niekonwencjonalne rozwiązanie. Jakie? Przeczytajcie. Polecam wszystkim, większym i mniejszym zazdrośnikom. Na koniec spotkania każde dziecko otrzymało rysunek małej dziewczynki, której dzieci miały za zadanie narysować różne emocje. Niektóre zaskoczyły nas swoimi pracami. Niektóre dzieci podarowały pani dr Iwonie swoje prace. Dziękujemy bardzo za ciekawe zajęcie.

Renata Pawłowska